موردی که از کلام مرحوم آخوند باقی می ماند، موارد توفیق عرفی است. یکی از مواردش، تقدیم مدلول دلیل عنوان ثانوی بر مدلول دلیل عنوان اولی است که با لحاظ هر دو، دلیل عنوان اولی را حمل بر حکم اقتضائی می کنیم. منظور از عنوان ثانوی، اقل اهمیةً نمی باشد بلکه به معنای عنوان طاری و غیر ذاتی است.
حال باید توفیق عرفی را به گونه ای توضیح دهیم که با ورود جمع شود:
مرحوم آخوند در نسبت سنجی بین ادله در سه بخش بحث می کند:
- نسبت بین استصحاب و اصول عملیه ی دیگر(چه عقلیه و چه نقلیه)
- نسبت استصحاب با استصحاب دیگر(چه در فرض سببیت و چه در غیرش)
- نسبت بین ادله ی حجیت امارات با استصحاب
ما ابتدا نسبت بین استصحاب با اصول عقلیه را بحث می کنیم. مرحوم آخوند ورود استصحاب بر این ها را واضح می داند.