خارج اصول تقریر

بحث در ترجیح موافقت کتاب بود که از مقبوله عمربن حنظله و صحیحه قطب راوندی را مطرح کردیم.
سند روایت عمر بن حنظله و سند روایت قطب راوندی را گفتیم که معتبر است ولو رساله قطب الان در دست نباشد. صاحب حدائق با اینکه اخباری است و اصطلاحات صحیحه و... را قبول ندارد ولی نسبت به این روایت قطب تصریح به صحیحه کرده است.
معنای موافقت کتاب
منظور موافقت عموم کتاب است نه موافقت و مخالفت نص کتاب. زیرا ظاهر مقبوله و قطب آن است که مشکل تعارض بوده در حالیکه اگر منظور مخالفت با نص بود ربطی به فرض معارضه نداشت و اگر معارضه هم نبود خبر مخالف مطروح بود.
به همین جهت ما روایت عیون را جزء روایات مرجحات نیاوردیم زیرا آنجا فرض مخالفت با نص کتاب بود.

مفاد روایت عمربن حنظله ترجیح به موافقت کتاب بود بعد به مخالفت عامه ای که موافق کتاب هم هست. نبود مرجح موافقت کتابی دو صورت دارد یا اینکه هردو وافق کتاب باشند که در روایت مقبوله آمده و صورت دیگر که هیچکدام موافق نباشند و کتاب ساکت باشد نسبت به این مطلب، در روایت قطب آمده است.
آقای خویی: اگر فرض شد خبری موافق کتاب است و موافق عامه و خبر دیگری مخالف کتاب است و مخالف عامه باشد،