اصول جلسه 119

در مرجح مضمونی به سه عنوان داشتیم که یکی شهرت بود که اگر یکی از خبرین متعارضین مشهور باشد ترجیح داده میشود
ترجیح مصطلح نسبت شهرت این است که هیچکدام قطعی نیست
اگر مفاد این روایت خبر قطعی شد اخذ به خبر قطعی در مقابل خبر غیر قطعی است و مربوط به ترجیح اصطلاحی نیست
آقای خویی استدلال کرده اند که عبارت مجمع علیه به معنای قطعی است همچنین لاریب فیه هم به همین معناست به همین دلیل دیگر ترجیح به موافقت کتاب و مخالفت عامه هم ازاین روایت فهینده نمی شود
عرض ما
اولا: اینکه در روایت امده مجمع علیه به معنای لغوی و قطعی نیست زیرا در روایت مخالفت یک راوی فرض شده. ظاهر مجمع علیه به معنای مورد پذیرش و مورد عمل است
اما استشهاد ایشان به لاریب فیه، اگربه معنای لاریب فی صدوره بود به معنای قطعی می شد در حالیکه متفاهم از این عبارت لاریب به صحته است همچنین استفاده برای قطعی بودن اگر بین رشده به معنای صدور بود درست است ولی به معنای واضح بودن مطابقت با واقع یا حجیت است و قطع به صدور خبر را بین رشد نمی کند. مشهور بودن موجب لاریب فیه بودن است نه اینکه صحیح مشهور بودن. انی همان است که می گویند شهرت موجب جبر سند است.
شهرت در خبر مشهور موجب خلل در مقتضی حجیت در خبر غیرمشهور می شود لذا گفتیم اینجا ترجیح مصطلح نیست بلکه تمییز حجیت از لاحجت است.
مرحوم روحانی بعد از نقل کلام اقای خویی و اشکال به آن که فرض روایت دو خبر قطعی نیست اشکال دیگری نیز نقل می کنند: