سلام خدمت همه دوستان عزیز. برای جلسه سه شنبه لطفا قسم اول و دوم اماراتی که برای استنباط احکام شرعی از الفاظ کتاب و سنت به کار گرفته می‌شوند رو توضیح بدین. با تشکر (فرائد الاصول، جلد ۱، صفحه ۱۳۵)
نمایش نسخه قابل چاپ
سلام خدمت همه دوستان عزیز. برای جلسه سه شنبه لطفا قسم اول و دوم اماراتی که برای استنباط احکام شرعی از الفاظ کتاب و سنت به کار گرفته می‌شوند رو توضیح بدین. با تشکر (فرائد الاصول، جلد ۱، صفحه ۱۳۵)
بسم الله الرحمن الرحیم
رب یسر و لاتعسر
امارات و راه کارهایی که برای استفاده از مدالیل الفاظ وجود دارد و در راه فهم متن به کار می رود دو دسته اند:
دسته اول : امارات و راهکارهایی هستند که عقلا برای تشخیص مراد استعمالی کلام گوینده و برطرف کردن احتمالات خلافی که در هر متنی وجود دارد به کار می رود. این امارات به پشتوانه ضوابط مورد پذیرش عقلا مبنی بر اینکه اگر کسی خواست خلاف مقتضی و ظاهر کلامش را اراده کند باید قرائنی بیاورد تا به مخاطب بفهماند که از الفاظ معنایی را قصد کرده است که خلاف معنای ظاهری آن است. اصاله الحقیقه، اصاله العموم، اصاله عدم قرینه،و ... همگی از جمله اماراتی هستند که عقلایی بوده و گوینده را وادار می کند اگر خلاف معنای ظاهری کلامش را قصد کرده است قرینه برخلاف بیاورد و به مخاطب حق می دهد که در صورت فقدان قرینه ای بر خلاف معنای ظاهری، معنای ظاهری را به مخاطب استناد دهد و چنین ادعا کند که گوینده قصد دارد این معنا را به ذهن من اخطار کند. بدین ترتیب با اتکاء بر این قرائن مخاطب می تواند مراد استعمالی کلام گوینده را کشف کرده و به او نسبت دهد. آخوند و متاخرین معتقدند که تمامی این امارات به اصاله الظهور باز می گردد درحالیکه شیخ اعظم براین باور است که مرجع امارات کاشف از مراد استعمالی، اصاله عدم قرینه است.
دسته دوم اماراتی هستند که به دنبال کشف مدالیل تصدیقی کلام گوینده نیستند بلکه درصدد کشف مدالیل تصوری کلام هستند. یعنی به خلاف دسته ی اول که درصدد این بودند تا مدلولی از کلام را به مخاطب استناد دهند این امارات فاقد هرگونه استنادی بوده و می کوشند تا مدلول تصوری واژه یا هیئت را کشف کنند. برای مثال در این دسته از امارات، مخاطب می کوشد تا بدون هرگونه استنادی به گوینده با بهره گیری از این امارات کشف کند که آیا امری که پس از نهی می آید آیا دلالت بر اباحه می کند یا دلالت بر الزام دارد؟ به عبارت دیگر اگر چه در این بخش هم بحثمان سر ظهور الفاظ است ولی ظهوری است که فاقد اذعان و انتساب به گوینده است و صرفا میخواهیم بگوییم چنین لفظی فلان معنارا دارد ولی این معنا را به متکلم استناد نمی دهیم و نمی گوییم که متکلم قصد اخطار این معنا را داشته است. در واقع همان طور که تصور،؛ مقدمه ای برای تصدیق است دسته ی دوم از امارات نیز مقدمه ای برای اعمال دسته دوم امارات هستند تا بتوانیم مراد استعمالی متکلم را کشف کنیم.
محمد جعفر نوروزی
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام خدمت استاد گرامی؛
در مواجهه با یک کلام 3 ظن برای ما حاصل می شود. یک ظن مربوط به اوضاع الفاظ و هیئات بکارگرفته شده در آن کلام است و یکی در مورد اینکه آیا متکلم هم همین ها را می خواست القاء کند یا خیر و دیگری در مورد اینست که آیا متکلم از این کلام واقعا همین را اراده کرده بود یا چیز دیگری را؟
مرحوم شیخ در مورد ظن سوم که تطابق اراده ی استعمالی با اراده ی جدی است چیزی نمی فرمایند چراکه وجود سیره ی قطعیه عقلائیه بر این مطلب وجود دارد و نیازی به اطاله کلام درآن نیست.
در مورد ظن اول هم ایشان در القسم الثانی، بحث حجیت قول لغوی به آن می پردازند. ولی آنچه که در این مقام محل خلاف علماست ظن دوم است که از آن تعبیر به ظهور می شود.
ایشان دراین باب به چه چیزی مستمسک وحجت ما در مواجهه با این ظنون است می پردازند چراکه اصل اولی در عمل به ظنون حرمت و عدم حجیت است. ایشان در قسم اول به اماراتی که حجیت ظنون ظهور که ظن به اینست که متکلم همین معانی را میخواست القاء کند اشاره می کنند؛ اماراتی همچون اصالة الحقیقة و اصالة العموم و ... . ایشان مرجع همه ی این اصول را به یک اصل می دانند که عبارت است از اصالة عدم القرینة. پشتوانه ی این اصل عبارت است از قبحی است که همه ی عقلا نسبت به کسی در مقام تفهیم مطلبی باشد و عبارتی را بیان کند ولی قرائن لازم برای رسیدن به آن مطلب را بیان نکند، روا می دارند. با اجرای این اصل عقلا یک دلالت تصدیقی برای عقلا حاصل می شود که متکلم با این الفاظ و هیئات همین معانی ای که با قرائن موجود درکلام فهمیده می شود را می خواست بفهماند.
در قسم دوم ما دنبال اماراتی هستیم که به ظن ما نسبت به اوضاع الفاظ و هیئات حجیت می دهند که در این مقام حجیت قول لغوی مطرح است که در القسم الثانی بررسی می شود.
در واقع قسم ثانی مقدم بر قسم اول است. در قسم ثانی دنبال این هستیم که آیا این چیزی که از فلان لفظ می فهمیم درست و مطابق وضع آن هست یا خیر ولی در قسم اول دنبال این هستیم که آیا این چیزی که تاز این الفاظ فهمیدیم قابل استناد به متکلم آن هست یا خیر.
باسمه تعالی
حالت مخاطبین یک کلام نسبت به «ظهور» آن کلام می تواند به یکی از این دو شکل باشد:
1- قطع به ظهور آن کلام دارند.
2- شک در ظهور آن کلام دارند.
محل سخن شیخ در این جا، دستۀ دوم اند؛ یعنی کسانی که شک در ظهور آن کلام دارند. برای این دسته، اصولی وجود دارد که به آن ها رجوع می کنند و حکم به ظهور کلام در معنای خاصی می کنند. مثلاً در مواجهه با فعل امر، یا قطع به ظهور آن پیدا می کنیم یا ظن به آن. در صورت دوم، با مراجعه به اصل، حکم می کنیم که این فعل، «ظهور در وجوب» دارد (چنانچه مبنای ما این باشد که امر، ظهور در وجوب دارد).
این دسته از اصول – که برای شناخت ظهور کلام هستند – همان هایی است که شیخ انصاری (رضوان الله علیه) در ذیل «القسم الثاني» از آن ها سخن گفته اند.
از سوی دیگر، حالت مخاطبین یک کلام نسبت به «مراد» متکلم نیز می تواند به یکی از این دو شکل باشد:
1- قطع به مراد گوینده دارد.
2- شک در مراد گوینده دارد.
در حالت دوم، اصولی وجود دارند که با مراجعه به آن ها می توان حکم کرد که مراد گوینده چه بوده است. مثلاً اگر لفظی ظاهر در معنای حقیقی باشد و مخاطب، شک کند که آیا معنای حقیقی مراد است یا معنای مجازی، با مراجعه به «أصالة الحقیقة» حکم می شود که معنای حقیقی مراد بوده است.
این دسته از اصول – که برای شناخت مراد گوینده هستند – همان هایی است که شیخ در ذیل «القسم الأول» از آن ها سخن گفته اند.
نمیدونم برخی از مطالبی که بیان کردین از باب تسامح در تعبیر است یا واقعا همون مد نظرتون بوده. ظهور خودش ظن است و ما اصلا در حجیت همین ظن بحث میکنیم نه اینکه ظهور یک چیزی است که متعلق قطع یا ظن یا شک قرار میگیرد و ما در فرض شک در ظهور میخواهیم به اصولی تمسک کنیم تا بر اساس آنها ظهوری را بسازیم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط علی حیدری دلگرم
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
مرحوم شیخ پس از انکه ثابت کردند اصل اولیه در عمل به ظنون حرمت است، در اینجا شروع به بیان کردن مواردی میکنند که صلاحیت خروج از قاعده اولیه را دارند.
اولین موردی را که ایشان نام می برند اماراتی است که در استنباط احکام از کتاب و سنت به کار می روند که دو قسم اند:
قسم اولی که مرحوم شیخ می فرمایند در واقع متاخر از قسم دوم است و برای وضوح بحث ابتدا باید از قسم دوم بحث شود.
قسم اول اماراتی اند که عقلاء برای کشف معنا و موضوع له الفاظ به هنگام شک در معنایی به کار می برند. به طور کلی چنانچه مخاطبی اگاهی به وضع الفاظ داشته باشد دلالت تصوری از موضوع له برای او شکل میگیرد اما عالم به وضع لغتی نباشد برای کشف معنا حقیقی واینکه لفظ دارای چه معنایی میباشد روی به تبادر و صحت حمل و... می اورد که مرحوم شیخ فقط از حجیت یا عدم حجیت رجوع به قول لغوی بحث میکند. در واقع قسم اول اماراتی اند که برای تشخیص موضوع له لفظ استفاده میشود
پس از انکه برای مخاطب دلالت تصوری شکل گرفت نیاز به این دارد که ان را به اراده متکلم نسبت دهد تا تفهم برای او صورت گیرد که گاهی ممکن است شک به مراد متکلم برای او صورت گیرد که مبادا متکلم قرینه ای برای اراده خلاف ظاهر نهاده باشد که از نظر او پنهان مانده باشد در این حالت اوصولی همچون اصالة العموم و الاطلاق... را برای کشف مراد استعمالی متکلم جاری می کند.
باسمه تعالی
عرض سلام و احترام
مرحوم شیخ ره بعد از بیان اصل در عمل به ظنون ، به ظنون معتبره میپردازند که در مرحله اول انها به اماراتی پرداخته اند که مربوط به استنباط از الفاظ کتاب و سنت است . ایشان در این مقام صحبت را در دو قسمت جاری میدانند یکی ظهور شناسی الفاظ که در چه معنائی ظهور دارند و یکی هم مراد شناسی است که ایا متکلم اراده کرده است که این ظهوری که الفاظش میرساند به ذهن مخاطب منتقل بشود یا خیر (که البته این غیر از اراده جدی است که مقام صحبتش متفاوت است)
از انجائی که در اصول بیشتر و اصالتا به دنبال مباحث مراد شناسی هستیم ایشان ابتدا در قسم اول مباحث مراد شناسی را اشاره میکنند و در قسم دوم مباحث ظهور شناسی
منظور از امارات مراد شناسی را مرحوم شیخ اماراتی میدانند که در مقام محاوره و تخاطب عقلاء بر ان تکیه کرده و اگر در قسمتی از اراده ی متکلم یعنی از معنائی که در بیان متکلم ظاهر شده است (گفته های او )شک بکند میتواند به این امارات اخذ کرده و یک مرادی را به متکلم منتسب کند مثل اصالت الحقیقه یا انصراف کلام مطلق به موارد غالب الاستعمال و ...
ولی در مقام ثانی (ظهور شناسی) به اماراتی تمسک میشود تا بشوداوضاع الفاظ و ... را کشف کنیم .
انشاء الله در فرصت مناسب بیان کامل تر خواهد شد با تشکر
بسم الله الرحمن الرحیم
عرض پوزش محضر استاد بابت تاخیر
مقدمه: فقیه به دنبال کشف مقاصد و منویات شارع است. داعی این کشف بلاشک عمل به آن مقاصد و منویات است. بنابراین باید به دنبال مراد جدی شارع باشیم.
تذکر: این مسأله بر اساس دو مبنای فقه التنجیزی و فقه الکشفی یکسان است.
از طرفی با دو در هر کلام با دو مقام روبرو هستیم: اولا باید ببینیم این کلام فی نفسه –لو خلی و طبعه- فلان معنا را افاده میکند یا خیر. ثانیا آیا متکلمین همین معنایی که فی نفسه فهمیده میشود را اراده کرده است یا خیر. در مقام اول، سر و کار ما با وضع الفاظ و قوالب است. یعنی آیا لفظِ (الف) در فضای تخاطبِ (ب)، با معنای (ج) مرتبط است یا خیر. ارتباطی که ناشی از قراردادهای عقلائی در وضع لفظ باشد.
اما در مقام دوم دنبال این هستیم که آیا این ارتباط عقلائی، در فلان کلام خاصی نیز استعمال شده است یا خیر. یعنی آیا متکلم با استعمال این لفظ، اراده کرده همین معنا را به ذهن مخاطب برساند یا خیر؟
بدیهی است که در بخش اول، باید به دنبال راه هایی برای فهم وضع لفظ باشیم. مانند امارات وضع یا قول لغوی و...
اما در بخش دوم، از اصول لفظیه استفاده میکنیم که مادر همه آنها بنابر اختلافی که در مقام هست، یا اصالة الظهور است یا اصالة عدم القرینه.
بالجمله: چهار حالت نسبت به یک کلام داریم:
- به معنای نفسی کلام (ظهور) علم داریم و به معنای اراده شده در لفظ هم علم داریم در این فرض به هیچیک از امارات لفظیه محتاج نیستیم.
- به معنای اراده شده علم داریم ولی معنای ظهور را نمی دانیم. اینجا نیز بحث از امارات وضع شناسی بی فایده است زیرا مقصود اصلی فقیه حاصل است.
- معنای ظهور را میدانیم ولی مراد را نمیدانیم اینجاست که امارات مرادشناسی به کار می آید و مراد را برایمان روشن می کند.
- نه ظهور را میدانیم و نه مراد را این کلام مجمل است و نمیتوان اخذ به آن کرد.
تکمیل: تا اینجا موفق شدیم که بفهمیم شارع لفظ را در چه معنایی استعمال کرده است. اما در مقدمه گفته شد که هدف ما فهمیدن مقاصد و منویات شارع است، این مطلب چطور حاصل میشود؟
مراد جدی نیز بر اساس یک اصل عقلائی فهمیده میشود که در کلام مرحوم شیخ تصریح نشده ولی به صورت ضمنی به آن هم نیاز داریم و آن اصل تطابق اراده استعمالیه و اراده جدیه است. به این معنا که عقلا وقتی یک معنایی را لفظی را استعمال میکنند و خلاف محکی لفظ را در نظر دارند، برای آن قرینه قرار میدهند و در غیر اینصورت میفهمیم که همان معنای اصلی لفظ را قصد کرده اند.
والحاصل: در مجموع سه مرحله طی کردیم:
- فهم ظاهر: این مرحله مرتبط با دلالت تصوریه کلام است که ناشی از وضع است.
- فهم مراد استعمالی: ناشی از عدم وجود قرائن بر خلاف معنای ظاهر است. این دلالت تصدیقیه اولی است که مرتبط به اراده استعمالی است.
- فهم مراد جدی: آنچه نهایتا مورد نیاز ما بود، همین است که دلالت تصدیقه ثانیه نامیده میشود و در نتیجه فهم مراد استعمالی حاصل میشود.
در کلاس بحثی صورت گرفت در مورد اینکه ظهور به چه معانی اطلاق میشود
بخشی از استعمالات این لفظ در کتابهای سابق (الموجز، اصول الفقه) بررسی شده که با اجازه استاد بزرگوار، خدمت حضرات تقدیم میشود.
البته چون کمی طولانی بود و شامل نقل قول، ترجیح دادیم به صورت ورد در اختیار دوستان قرار بگیرد.
To the people talking about agen togel singapore, agen slot terbesar di indonesia, situs game slot online terbaik, situs slot 4d, situs slot bisa deposit pulsa, slot pragmatic play, joker gaming slot, situs game terpercaya, situs bandar togel online terpercaya, situs mudah menang, I highly recommend this more about kasino online advice or resmi slot, judi toto, situs togel aman, agen toto terpercaya, idn live casino, game online slot resmi, situs togel slot terpercaya, game online resmi, joker play slot, nama situs game slot, together with this check this out about roulette online blog bearing in mind main slot mudah menang, judi slot online terpercaya, bermain slot, daftar game slot online terpercaya, macam macam situs slot online, deposit pulsa, situs togel 24 jam, situs game online slot, situs game slot, nama situs judi slot, not forgetting sites such as this continue on rtp tinggi details which is also great. Also, have a look at this useful rtp tinggi site bearing in mind deposit pulsa online, agen situs slot online terpercaya, situs bandar slot terpercaya, situs pragmatic slot, slot pragmatic, situs slot play, slot resmi, online judi, judi slot pulsa telkomsel, situs bandar judi, together with this new judi online terpercaya indonesia link and don't forget bandar judi togel online, situs judi slot online pg soft, permainan online slot, slot online 4d, situs game slot terbaru, bonuses for on top of judi togel, situs togel dan slot 4d, situs mudah menang, situs pragmatic slot, situs rupiah, for good measure. Check more @ Excellent TAJIR4D Website 45796a0