تحقیق چهارم استاد رضازاده

بسم الله الرحمن الرحیم
در موارد جمع عرفی تعارض و تنافی بدوی موجود به دلیل حجیت سرایت نمی کند که یکی از این موارد، حکومت است. سوالی که در این متن به دنبال پاسخ آن هستیم، وجه تقدیم حاکم بر محکوم است. مرحوم شهید صدر قدس سره معتقد هستند به صرف اینکه دلیلی نظارت بر دلیل دیگر داشته باشد، دلیل بر تقدیم آن نخواهد بود مگر اینکه نکته ای را در آن لحاظ کرد که عبارت است از اینکه چنین نظارتی را متکلم مهیا و اعداد کرده است تا مراد نهایی اش را مشخص کند.
چند نکته:
1. اعدادی که متکلم انجام داده است، موجب قرینه شخصیه می شود. به خلاف تقدیم خاص بر عام که متکلم قرینه نوعیه ای را قرینه قرار می دهد برای تفسیر و تعیین مراد نهایی از ذی القرینه.
2. در نکته ای که ذکر شد برای وجه تقدیم حاکم بر محکوم، تفاوتی بین حاکم متصل و حاکم منفصل نیست. در حالی که در تقدیم خاص بر عام بین خاص متصل و منفصل تفاوت وجود دارد. ما در تقدیم خاص منفصل نیاز به یک مصادره دیگری هم داریم به این بیان که اعداد نوعیه از جانب متکلم اختصاصی به فرض اتصال ندارد بلکه شامل انفصال هم می شود. چرا که قرینه قرار دادن خاص منفصل کم مؤونه تر است نسبت به اینکه بخواهیم عام را قرینه قرار دهیم.