سید محسن منافی
2019/06/26, 18:44
تعدی از مرجحات منصوصه
نکته: ترجیح بر خلاف قاعده ی اولیه در متعارضین است و مقتضای قاعده یا تساقط است یا تخییر.
مرحوم شیخ فرموده اند: از مرجحات منصوصه به هر مزیتی که موجب اقربیت به واقع شود، تعدی می کنیم.
دلیل ایشان :
1- در مقبوله، اعدلیت و اصدقیت که به عنوان مرجح آمده، از باب اقربیت به واقع است.
اشکال مرحوم آخوند:
أ. درست است که این ها موجب اقربیت به واقع می شوند، ولی دلیل بر این نمی شود که از این باب هم حجت شده باشند.
ب. شارع در کنار این مرجحات، مرجحات دیگری(اورعیت و افقهیت) آورده است که دخلی در قرب خبر واجد آنها به واقع نمی شود.
اشکال دوم مرحوم آخوند درست نیست؛ زیرا مراد از ورع، اجتناب از شبهات است نه انجام دادن مستحبات. مراد از فقه هم معرفت نسبت به حدیث است. پس اورعیت و افقهیت هم می توانند موجب اقربیت شوند.
2- در مقبوله، شهرت به عنوان مرجح آمده است که علت آن، لا ریب فیه بودن مشهور است. منظور از لا ریب فیه، نسبی(نسبت به خبر شاذّ) است. در هر مزیتی که موجب اقربیت به واقع شود، از جهتی ریبی نمی باشد.
اشکال مرحوم آخوند: شهرت، حجت را از لا حجت تمییز می دهد نه این که موجب ترجیح شود.
3- تعلیلی که در رد خبر مخالف عامه آمده بود که "فان الرشد فی خلافهم".
اشکال مرحوم آخوند:
أ. شاید خود مخالفت با عامه موضوعیت داشته باشد و رشد در صِرف مخالفت کردن با آنهاست.
ب. مخالفت با عامه هم حجت را از لا حجت تمییز می دهد نه این که موجب ترجیح شود.
نکته: ترجیح بر خلاف قاعده ی اولیه در متعارضین است و مقتضای قاعده یا تساقط است یا تخییر.
مرحوم شیخ فرموده اند: از مرجحات منصوصه به هر مزیتی که موجب اقربیت به واقع شود، تعدی می کنیم.
دلیل ایشان :
1- در مقبوله، اعدلیت و اصدقیت که به عنوان مرجح آمده، از باب اقربیت به واقع است.
اشکال مرحوم آخوند:
أ. درست است که این ها موجب اقربیت به واقع می شوند، ولی دلیل بر این نمی شود که از این باب هم حجت شده باشند.
ب. شارع در کنار این مرجحات، مرجحات دیگری(اورعیت و افقهیت) آورده است که دخلی در قرب خبر واجد آنها به واقع نمی شود.
اشکال دوم مرحوم آخوند درست نیست؛ زیرا مراد از ورع، اجتناب از شبهات است نه انجام دادن مستحبات. مراد از فقه هم معرفت نسبت به حدیث است. پس اورعیت و افقهیت هم می توانند موجب اقربیت شوند.
2- در مقبوله، شهرت به عنوان مرجح آمده است که علت آن، لا ریب فیه بودن مشهور است. منظور از لا ریب فیه، نسبی(نسبت به خبر شاذّ) است. در هر مزیتی که موجب اقربیت به واقع شود، از جهتی ریبی نمی باشد.
اشکال مرحوم آخوند: شهرت، حجت را از لا حجت تمییز می دهد نه این که موجب ترجیح شود.
3- تعلیلی که در رد خبر مخالف عامه آمده بود که "فان الرشد فی خلافهم".
اشکال مرحوم آخوند:
أ. شاید خود مخالفت با عامه موضوعیت داشته باشد و رشد در صِرف مخالفت کردن با آنهاست.
ب. مخالفت با عامه هم حجت را از لا حجت تمییز می دهد نه این که موجب ترجیح شود.