خارج فقه سه شنبه

[محمد اشعری]

فرض مساله این بود که مضطر به لبس ساتر حرام گوشت نیست و می تواند عریان نماز بخواند
صاحب عروه فرمودند عریان نماز بخواند و بزرگان نوعا تایید کردند.
ما معتقدیم در واجبات ضمنیه اگر مکلف نتوانست تمام اجزاء و شرایط را اتیان کند مثل مانحن فیه که نمی تواند جمع بین اجتناب از غیر ماکول و لبس ساتر داشته باشد
آقای سیستانی
باید لباس غیرماکول اللحم را دربیاورد و عریان نماز بخواند زیرا خطاب لاتصل فی مالایوکل لحمه مطلق است و مشروط به قدرت نیست.
اشکال به آقای سیستانی
شما در اصول فرمودید تمام واجبات غیررکنیه(سنن) مشروط به قدرت است فقط اصل فریضه مشروط به قدرت نیست مثل اصل طهور. یکی از سنن هم همین مانعیت مالایوکل لحمه
در تقریر دیگری از کلام آقای سیستانی آمده که باید در همین غیرماکول اللحم نماز بخواند زیرا ما قبول نداریم که اگر خطاب مطلق اگر ضمنی باشد مقدم بر خطاب غیرمطلق می شود رکوع و سجود اختیاری فریضه است وباید رعایت شود.
آخرین فرع
ساتر اگر منحصر به نجس شد مقتضای قاعده این بود که بگوییم مثل غیرماکول باشد ولی روایاتی در این مساله داریم که منجر به اختلاف قول بین فقها شده است
قول اشهر: درصورت عد اضطرار باید عریان نماز بخواند: امام و...
قول دوم مشهور: مخیر است
قول سوم: تعین نماز در نجس است. مانند: صاحب عروه خویی سیستانی
قول چهارم: احتیاط از باب علم اجمالی. محقق عراقی
قول پنجم: فقط آقای زنجانی: در متنجس در غیر منی باید در لباس متنجس نماز بخواند در متنجس به منی باید عریان نماز بخواند.
صحیحه حلبی ولیس معه ثوب غیره قال یصلی
صحیحه دیگکر حلبی الرحل یکون له ثوب واحد... قال یصلی
صحیحه عبدالرحمن
علی بن جعفر: اصاب ثوبا.. ان وجد ماء غسله و ان لم یجد
رحل یکون فی ... کیف یصنع قال یتیمم ویصلی عریانا
رحل اصابته ... و اصاب ثوبه منی قال یتیمم