محمد اشعری
2019/06/14, 18:45
بحث در فرع سوم بود که فرض شد کسی ساتر مباح ندارد با ساتر مغصوب یا باید عریانا بخواند یا با ثوب مغصوب بخواند
مشهور گفتند باید عریانا بخواند در مفتاح الکرامه آمده تزاحم است و باید ترجیح به اهمیت بدهیم
آقای خویی گفتند قبل برجیح به اهیمیت مرجح دیگری داریم اگر دلیلی مطلق بود و دلیل دیگری مشروط به قدرت بود دلیل مطلق مقدم است وجوب نماز با ستر و وجوب رکوع و سجود اختیاری مشروط به قدرت شد و حرمت غصب مطلق است.
اشکال موافق بحوث
همه خطابات مشروط به قدرت است و خطابی هم که مشروط به قدرت به ذات فعل است و من هم قدرت بر ذات فعل دارم.
اگر در خطاب هم مشروط به قدرت نباشد به نحو عام مشروط به قدرت هست فرقی نمی کن
کسی که حرام است بر او فعلی، عرفا آن فعل مقدور او نیست
فرع چهارم
شخصی فقط ساتر حریر دار د ومضطر به لبس حریر هم نیست از اول تا آخر وقت فقط حریر دارد اگر بپوشد هم حرام است و هم مبطل نماز است / آیا بپوشد تا رکوعو سجود اختیاری کند یا عریانا نماز بخواند؟
اقای خویی فرمودند باید نماز را عریان بخواند زیرا به لحاظ تحریم لبس حریر مثل غصب است و خطاب تحریم لبس حریر مشروط است و به لحاظ حرمت وضعی آقای خویی گفتند که دلیل حرمت حاکم است بر دلیلی که اشاره به این دارد که کشی که لباس ندار د باید عریان بخواند و لباس او مانند عدم لباس است
ما بیان دوم را نپذیرفتیم و بیان دوم هم ممکن است مخدوش باشد ما در مورد تحریم غصب گفتمی عرفا فاقد لباس است اما کسی که لباس حریر دارد مانند فاقد لباس است نیاز به دلیل دارد
توجیه ما
طبق مسلک صحیح بین مانعیت لبس حریر و شرطیت ستر و رکوع و سجود اختیاری تعارض است طبق این مبنا دلیل حرمت تکلیفی لبس حریر بلامزاحم و معارضع است حرمت تکلیفی مزاحمی دارد که به خاطر اینکه مزاحم مبتلی به معارض است لذا حرمت تکلیفی بلا مزاحم و معارض میشود.
بیان دیگر اینکه تزاحم است بین صلاه فی الحریر و صلاه عریانا، نماز در حریر مبتلا به دو مشکل است و نماز عریانا مبتلا به یک مشکل و جواب..
بیان سوم: آقای سیستانی: شارع وقتی می گوید لبس حریر حرام است این سبب می شود شما عرفا موضوع
شارع وقتی می گوید من لایجد الثوب موضوعش اعم از عدم وجدان شرعی و تکوینی است
این فرمایش هرچند خالی از وجه نیست و لکن شبهه ای که دارد این است که موضوع ادله در خصوص فقد تکوینی است.
[ (مسألة 39): إذا اضطرّ إلى لبس أحد الممنوعات]
(مسألة 39): إذا اضطرّ إلى لبس أحد الممنوعات من النجس و غير المأكول و الحرير و الذهب و الميتة و المغصوب قدّم النجس (3) على الجميع، ثمّ غير المأكول (1) ثمّ الذهب و الحرير (2) و يتخيّر بينهما، ثمَّ الميتة (3) فيتأخّر المغصوب عن الجميع.
مشهور گفتند باید عریانا بخواند در مفتاح الکرامه آمده تزاحم است و باید ترجیح به اهمیت بدهیم
آقای خویی گفتند قبل برجیح به اهیمیت مرجح دیگری داریم اگر دلیلی مطلق بود و دلیل دیگری مشروط به قدرت بود دلیل مطلق مقدم است وجوب نماز با ستر و وجوب رکوع و سجود اختیاری مشروط به قدرت شد و حرمت غصب مطلق است.
اشکال موافق بحوث
همه خطابات مشروط به قدرت است و خطابی هم که مشروط به قدرت به ذات فعل است و من هم قدرت بر ذات فعل دارم.
اگر در خطاب هم مشروط به قدرت نباشد به نحو عام مشروط به قدرت هست فرقی نمی کن
کسی که حرام است بر او فعلی، عرفا آن فعل مقدور او نیست
فرع چهارم
شخصی فقط ساتر حریر دار د ومضطر به لبس حریر هم نیست از اول تا آخر وقت فقط حریر دارد اگر بپوشد هم حرام است و هم مبطل نماز است / آیا بپوشد تا رکوعو سجود اختیاری کند یا عریانا نماز بخواند؟
اقای خویی فرمودند باید نماز را عریان بخواند زیرا به لحاظ تحریم لبس حریر مثل غصب است و خطاب تحریم لبس حریر مشروط است و به لحاظ حرمت وضعی آقای خویی گفتند که دلیل حرمت حاکم است بر دلیلی که اشاره به این دارد که کشی که لباس ندار د باید عریان بخواند و لباس او مانند عدم لباس است
ما بیان دوم را نپذیرفتیم و بیان دوم هم ممکن است مخدوش باشد ما در مورد تحریم غصب گفتمی عرفا فاقد لباس است اما کسی که لباس حریر دارد مانند فاقد لباس است نیاز به دلیل دارد
توجیه ما
طبق مسلک صحیح بین مانعیت لبس حریر و شرطیت ستر و رکوع و سجود اختیاری تعارض است طبق این مبنا دلیل حرمت تکلیفی لبس حریر بلامزاحم و معارضع است حرمت تکلیفی مزاحمی دارد که به خاطر اینکه مزاحم مبتلی به معارض است لذا حرمت تکلیفی بلا مزاحم و معارض میشود.
بیان دیگر اینکه تزاحم است بین صلاه فی الحریر و صلاه عریانا، نماز در حریر مبتلا به دو مشکل است و نماز عریانا مبتلا به یک مشکل و جواب..
بیان سوم: آقای سیستانی: شارع وقتی می گوید لبس حریر حرام است این سبب می شود شما عرفا موضوع
شارع وقتی می گوید من لایجد الثوب موضوعش اعم از عدم وجدان شرعی و تکوینی است
این فرمایش هرچند خالی از وجه نیست و لکن شبهه ای که دارد این است که موضوع ادله در خصوص فقد تکوینی است.
[ (مسألة 39): إذا اضطرّ إلى لبس أحد الممنوعات]
(مسألة 39): إذا اضطرّ إلى لبس أحد الممنوعات من النجس و غير المأكول و الحرير و الذهب و الميتة و المغصوب قدّم النجس (3) على الجميع، ثمّ غير المأكول (1) ثمّ الذهب و الحرير (2) و يتخيّر بينهما، ثمَّ الميتة (3) فيتأخّر المغصوب عن الجميع.