محمد اشعری
2019/04/18, 11:50
بحث منتهی شد به اشکال آقای خویی به دلالت این روایت:
این روایت مربوط به دوران امر بین محذورین است و علی القاعده روایت هم نباشد چاره ای جز تخییر نیست.
مرحوم آقای صدر بعد از تعرض به کلام ایشان اشکالاتی را بیان می کنند
اولا: در دوران امر بین محذورین همیشه حکم به تخییر نمی شود و در جایی که اصل معین یا عام فوقانی وجود داشته باشد نوبت به تخییر عملی نمی رسد.
ثانیا: قاعده در دوران بین محذورین تخییر عملی است نه تخییر در مساله اصولی به معنای اخذ به احدهما و افتاء به!
ثالثا: در دوران بین محذورین همان تخییر عملی هم در جایی است که علم به جنس الزام فرض شود در حالیکه در روایت محل بحث اینگونه نیست.
لکن فی الجمله بیان آقای خویی تمام است
بیان مطلب:
بعید نیست منظور آقای خویی این باشد که
آقای صدر به دلالت روایت اشکال دیگری نموده اند شاید منظور از سعه امر دیگری باشد و امر این باشد که ممکن است مورد روایت متعارض در اصول دین باشد.
این روایت مربوط به دوران امر بین محذورین است و علی القاعده روایت هم نباشد چاره ای جز تخییر نیست.
مرحوم آقای صدر بعد از تعرض به کلام ایشان اشکالاتی را بیان می کنند
اولا: در دوران امر بین محذورین همیشه حکم به تخییر نمی شود و در جایی که اصل معین یا عام فوقانی وجود داشته باشد نوبت به تخییر عملی نمی رسد.
ثانیا: قاعده در دوران بین محذورین تخییر عملی است نه تخییر در مساله اصولی به معنای اخذ به احدهما و افتاء به!
ثالثا: در دوران بین محذورین همان تخییر عملی هم در جایی است که علم به جنس الزام فرض شود در حالیکه در روایت محل بحث اینگونه نیست.
لکن فی الجمله بیان آقای خویی تمام است
بیان مطلب:
بعید نیست منظور آقای خویی این باشد که
آقای صدر به دلالت روایت اشکال دیگری نموده اند شاید منظور از سعه امر دیگری باشد و امر این باشد که ممکن است مورد روایت متعارض در اصول دین باشد.