سید محسن منافی
2019/04/13, 08:29
2- این روایت مربوط به بحث تعارض مستقرّ نمی باشد، بلکه در مورد این روایت، جمع عرفی وجود دارد؛ زیرا تعارض بین جواز صلاة در محمل(مراد از "صل فی المحمل"، اثبات عدم حرمت است و امر عقیب حظر است.) و نهی از نماز در محمل است که روایت اولی صریح در جواز و روایت دوم ظاهر در تحریم هستند. وجه این که اصحاب اختلاف کرده اند (با این که جمع عرفی وجود داشته و هیچ تحیری نبوده است)، این است که اختلافشان در روایت از معصوم و صدور آن بوده است و حال آن که بحث جمع عرفی مربوط به مقام دلالت بعد از اثبات صدور دلیل است.
پس حضرت در مقام بیان حکم واقعی هستند و توسعه ای که در این روایت آمده، توسعه ی واقعی است و این حکم مؤکِّد جمع عرفی است نه منافی با آن.
3- بر فرض که مورد روایت، تعارض مستقر باشد ولی باز در مورد روایت، احتمال تخییر واقعی داده می شود، در حالی که بحث ما در جایی است که احتمال تخییر واقعی را نمی دهیم بلکه می دانیم که یکی از دو حکم، مطابق با واقع است.
پس سند این روایت تمام است ولی دلالتش تمام نیست.
پس حضرت در مقام بیان حکم واقعی هستند و توسعه ای که در این روایت آمده، توسعه ی واقعی است و این حکم مؤکِّد جمع عرفی است نه منافی با آن.
3- بر فرض که مورد روایت، تعارض مستقر باشد ولی باز در مورد روایت، احتمال تخییر واقعی داده می شود، در حالی که بحث ما در جایی است که احتمال تخییر واقعی را نمی دهیم بلکه می دانیم که یکی از دو حکم، مطابق با واقع است.
پس سند این روایت تمام است ولی دلالتش تمام نیست.