محمد اشعری
2019/03/09, 21:42
ادامه آداب حج
نوع آداب محل خلاف نیست که مثلا کسی قائل به حرمت شود و دیگری به عدم حرمت ،یا وجوب و عدم وجوب. اما در برخی خلاف است.
1. یستحب المبیت فی منا لیله عرفه و بعد از طلوع شمس به عرفات برود.آنچه که جای بحث دارد آن است که آیا حاجی می تواند قبل از طلوع شمس از منا خارج شود و بهتر است بعد از آن برود یا واجب است تا طلوع شمس بماند؟ اگر گفتیم واجب است این فاصله بین الطلوعین را هم ملزم است بماند یا این فاصله را در وادی محسر باشد کافیست و نباید تجاوز کند به سمت عرفات؟
شیخ طوسی، ابن براج و ابوالصلاح حلبی گفته اند رفتن به منا واجب نیست ولی اگر رفت باید تا طلوع فجر آنجا بماند و بین الطلوعین هم تا وادی محسر می تواند برود.
در مقابل مشهور که ماندن تا طلوع فجر را لازم نمی دانند.
دو نقطه خلاف
اولی بل الاحوط ان لا یتجاوز وادی محسر:
حدیث4 باب 7احرام
لایجوز وادی محسر حتی تطلع الشمس
شیخ طوسی می فرمایند در این روایت نهی شده که ظهور در تحریم دارد
در کلمات بعضی محققین کلام شیخ طوسی قبول شده است صاحب مدارک بعد از نقل کلام شیخ فرموده است که و هو الاحوط. صاحب حدائق هم فرموده اند شیخ قائل به تتحریم شده اند و لایخلو من قرب.
در مقابل عده ای به شیخ اشکال کرده اند که : این روایت نمی تواند مدرک قول به تحریم باشد. مرحوم نراقی میفرمایند: این صحیحه دلالتش بر تحریم تمام نیست
برخی دیگر فرموده اند: ولو این روایت فی حد نفسه دلالت بر تحریم دارد ولی چون قرینه بر خلاف داریم رفع ید از ظهور از روایت می کنیم مرحوم اردبیلی می فرمایند این روایت حمل بر کراهت می شود چون:
للاصل
والشهره
و للصحیحه عمار
اصل در جایی است که دلیل اجتهادی نداشته باشیم وقتی اماره دلالت می کند نوبت به اصل نمی رسد.
نوع آداب محل خلاف نیست که مثلا کسی قائل به حرمت شود و دیگری به عدم حرمت ،یا وجوب و عدم وجوب. اما در برخی خلاف است.
1. یستحب المبیت فی منا لیله عرفه و بعد از طلوع شمس به عرفات برود.آنچه که جای بحث دارد آن است که آیا حاجی می تواند قبل از طلوع شمس از منا خارج شود و بهتر است بعد از آن برود یا واجب است تا طلوع شمس بماند؟ اگر گفتیم واجب است این فاصله بین الطلوعین را هم ملزم است بماند یا این فاصله را در وادی محسر باشد کافیست و نباید تجاوز کند به سمت عرفات؟
شیخ طوسی، ابن براج و ابوالصلاح حلبی گفته اند رفتن به منا واجب نیست ولی اگر رفت باید تا طلوع فجر آنجا بماند و بین الطلوعین هم تا وادی محسر می تواند برود.
در مقابل مشهور که ماندن تا طلوع فجر را لازم نمی دانند.
دو نقطه خلاف
اولی بل الاحوط ان لا یتجاوز وادی محسر:
حدیث4 باب 7احرام
لایجوز وادی محسر حتی تطلع الشمس
شیخ طوسی می فرمایند در این روایت نهی شده که ظهور در تحریم دارد
در کلمات بعضی محققین کلام شیخ طوسی قبول شده است صاحب مدارک بعد از نقل کلام شیخ فرموده است که و هو الاحوط. صاحب حدائق هم فرموده اند شیخ قائل به تتحریم شده اند و لایخلو من قرب.
در مقابل عده ای به شیخ اشکال کرده اند که : این روایت نمی تواند مدرک قول به تحریم باشد. مرحوم نراقی میفرمایند: این صحیحه دلالتش بر تحریم تمام نیست
برخی دیگر فرموده اند: ولو این روایت فی حد نفسه دلالت بر تحریم دارد ولی چون قرینه بر خلاف داریم رفع ید از ظهور از روایت می کنیم مرحوم اردبیلی می فرمایند این روایت حمل بر کراهت می شود چون:
للاصل
والشهره
و للصحیحه عمار
اصل در جایی است که دلیل اجتهادی نداشته باشیم وقتی اماره دلالت می کند نوبت به اصل نمی رسد.