سید محسن منافی
2019/03/06, 08:06
(ریشه ی تفصیل مرحوم صدر در کلام مرحوم محقق داماد است .)
صورت دوم(احتمال تعین در اماره ی ترخیصی): مقتضای اصل، تعیین اماره ی ترخیصی است؛ زیرا اصل برائت از حجیت تخییری، جاری می شود؛ زیرا در این فرض، حجیت تخییریه کلفت زائده دارد؛ زیرا معنای حجیت تخییریه این است که در صورت اخذ به اماره ی الزامی یا عدم اخذ به هیچ یک، اماره ی الزامی حجت است. ولی معنای حجیت تعیینیِ اماره ی ترخیصی این است که حتی اگر به اماره ی الزامی ملتزم شود، باز اماره ی ترخیصی حجت است. به تعبیر دیگر: اگر اخذ به اماره ی ترخیصی کند، یقین به حجیتش می کند و اگر اخذ به آن نکند، شک در الزام واقعی دارد و حجتی بر الزام ندارد، پس برائت از الزام جاری می شود.
صورت دوم(احتمال تعین در اماره ی ترخیصی): مقتضای اصل، تعیین اماره ی ترخیصی است؛ زیرا اصل برائت از حجیت تخییری، جاری می شود؛ زیرا در این فرض، حجیت تخییریه کلفت زائده دارد؛ زیرا معنای حجیت تخییریه این است که در صورت اخذ به اماره ی الزامی یا عدم اخذ به هیچ یک، اماره ی الزامی حجت است. ولی معنای حجیت تعیینیِ اماره ی ترخیصی این است که حتی اگر به اماره ی الزامی ملتزم شود، باز اماره ی ترخیصی حجت است. به تعبیر دیگر: اگر اخذ به اماره ی ترخیصی کند، یقین به حجیتش می کند و اگر اخذ به آن نکند، شک در الزام واقعی دارد و حجتی بر الزام ندارد، پس برائت از الزام جاری می شود.