خارج فقه 10/23

[محمد اشعری]

مناقشات:
1. مرحوم خویی: ادله امر به معروف و نهی از منکر آن ایذاء محرم را شامل نمی شود ایذاء محرم ایذایی است که به قصد ایذاء باشد ولی اگر مثلا به قصد تربیت باشد یا مثلا کنار مغازه کسی مغازه بزند یا در منزل خودش مهمانی بگیرد با رفت و آمد همسایه آزرده شود اینها چون قصد ندارد حرام نیست. در محل بحث ماهم برخورد با عاصی به قصد ترک گناه است نه ایذاء لذا حرمت ندارد لذا تعارضی شکل نمی گیرد.(الفاعل لفعله قاصدا...)
a. قدیقال: در فاعل مختار علم به ملازمات قابل انفکاک از قصد ملازمات نیست. قصد شیءای برای فاعل مختار ملازم است با قصد ملازمات و لوازمی که به آنها توجه دارد.
b. برای اسناد فعل، علم کفایت می کند یا قصد هم لازم است؟

[سید صالح صالحی]

باعرض سلام
نکته:
1. اگر مقداری از بحث قبل آورده شود خصوصا وقتی قصد ذکر مناقشه دارید خوب است که مدعی را هم مطرح کرده سپس نقد بفرمایید.
2. دو جواب کمی مختصر بود
3. سه وجهی را که استاد در انتهای بحث برای تقدیم اطلاقات ادله ی امر به معروف و نهی از منکر بر ادله حرمه ایذاء ذکر کردند (ظاهرا به عنوان مناقشه ثانیه بود) را نفرمودید.