سید محسن منافی
2018/12/21, 19:43
ممکن است تقریب دیگری برای مانع جریان استصحابین بگوئیم که شاید مراد مرحوم نائینی همین باشد :
منشأ علم اجمالی به کذب احدهما، اطلاق ادله احکام واقعیه(که علم، طریق به آنهاست) است. با جریان استصحابین، اجمال در این ادله به خاطر تنافی با اطلاق ادله ی استصحاب لازم می آید. استصحاب محرز واقع است. حال اگر شارع متعبّد به دو متناقض بکند، و بگوید که هم استصحاب نجاست جاری کن و هم استصحاب عدم نجاست جاری کن و فکر کن که این ها همان واقع هستند، محذور دارد.
مرحوم خوئی مانع از جریان استصحاب را علم تفصیلی به خلاف دانسته است نه علم اجمالی؛ پس با جریان استصحابین، تناقض صدر و ذیل لازم نمی آید.
کلام ایشان مبتنی بر این است که متعلق یقین سابق با متعلق یقین لاحق یکی باشد، در حالی که گفتیم که همین که یقین لاحق صلاحیت ناقضیت داشته باشد، کافی است.
منشأ علم اجمالی به کذب احدهما، اطلاق ادله احکام واقعیه(که علم، طریق به آنهاست) است. با جریان استصحابین، اجمال در این ادله به خاطر تنافی با اطلاق ادله ی استصحاب لازم می آید. استصحاب محرز واقع است. حال اگر شارع متعبّد به دو متناقض بکند، و بگوید که هم استصحاب نجاست جاری کن و هم استصحاب عدم نجاست جاری کن و فکر کن که این ها همان واقع هستند، محذور دارد.
مرحوم خوئی مانع از جریان استصحاب را علم تفصیلی به خلاف دانسته است نه علم اجمالی؛ پس با جریان استصحابین، تناقض صدر و ذیل لازم نمی آید.
کلام ایشان مبتنی بر این است که متعلق یقین سابق با متعلق یقین لاحق یکی باشد، در حالی که گفتیم که همین که یقین لاحق صلاحیت ناقضیت داشته باشد، کافی است.