سید محسن منافی
2018/12/16, 17:23
اشکال ما به محقق حائری این است که بر فرض که اختلاف رتبی به اختلاف زمانی برگردد، ولی باز اختلاف زمانی مانع تعارض نمی باشد؛ چون ملاک در تمانع و تعارض، در جعل(به لحاظ فعلیت آن) است نه در وجود خارجی. همین که قبول کنید که شک مسببی وجود خارجی دارد، پس خواستار ثبوت حکم برای خودش است. لازمه ی کلام شما این است که اگر دو اماره ی متعارض در دو زمان مختلف وجود پیدا کنند، باید اماره¬ی اولی حجت باشد نه دومی. پس ملاک تعارض در نظر شما، اتحاد رتبی و زمانی است. در حالی که قطعاً خود شما نیز به این لازمه ملتزم نمی باشید.
مرحوم نائینی بر اساس اختلاف رتبی اصل سببی و مسببی، بیان دیگری برای تقدیم اصل سببی مطرح کرده است :
با جریان استصحاب سببی، دیگر استصحاب مسببی موضوع ندارد، پس استصحاب مسببی برای تعارض با استصحاب سببی، باید اولاً موضوع خودش(را که معلول اصل مسببی است.) را تولید کند که لازمه اش تقدم حکم بر موضوع است در حالی که باید حکم متأخر از موضوعش باشد.
اشکالش هم در اشکال به کلمات مرحوم حائری و شیخ گذشت که گفتیم اختلاف زمانی مانع تعارض نمی شود.
مرحوم نائینی بر اساس اختلاف رتبی اصل سببی و مسببی، بیان دیگری برای تقدیم اصل سببی مطرح کرده است :
با جریان استصحاب سببی، دیگر استصحاب مسببی موضوع ندارد، پس استصحاب مسببی برای تعارض با استصحاب سببی، باید اولاً موضوع خودش(را که معلول اصل مسببی است.) را تولید کند که لازمه اش تقدم حکم بر موضوع است در حالی که باید حکم متأخر از موضوعش باشد.
اشکالش هم در اشکال به کلمات مرحوم حائری و شیخ گذشت که گفتیم اختلاف زمانی مانع تعارض نمی شود.