سید محسن منافی
2018/12/09, 08:25
دو اشکال به این بیان مطرح شده است:
اشکال اول: شهید صدر در بحث تقدم امارات بر اصول عملیه اشکالی بر قول به حکومت طبق مبنای جعل علمیت در امارات کرده که در این جا نیز می آید: دلیل برائت هم نفی علم می کند و می گوید اماره علم نیست. پس از دو طرف حکومت وجود دارد.
جواب: ملاک حکومت، لسان دلیل است و لسان در دلیل برائت، جعل تعذّر و رفع تنجّز است نه نفی علم.
اشکال دوم: مرحوم اصفهانی فرموده: تعبّد به علم بقاءً، نسبت به متیقن(طهارت ماء) است که یقین حدوثاً داشته ایم. اما نسبت به لازمه اش(طهارت ثوب) که یقین حدوثی نداشته ایم(بلکه یقین حدوثی به نجاستش داشتیم.)، تعبدی نداریم.
جواب: یقین به ترتب آثار طهارت ماء همان یقین به طهارت ماء است نه لازمه اش تا اشکال مثبتیت لازم بیاید. یکی از آثارش، طهارت ثوب است.
اشکال اول: شهید صدر در بحث تقدم امارات بر اصول عملیه اشکالی بر قول به حکومت طبق مبنای جعل علمیت در امارات کرده که در این جا نیز می آید: دلیل برائت هم نفی علم می کند و می گوید اماره علم نیست. پس از دو طرف حکومت وجود دارد.
جواب: ملاک حکومت، لسان دلیل است و لسان در دلیل برائت، جعل تعذّر و رفع تنجّز است نه نفی علم.
اشکال دوم: مرحوم اصفهانی فرموده: تعبّد به علم بقاءً، نسبت به متیقن(طهارت ماء) است که یقین حدوثاً داشته ایم. اما نسبت به لازمه اش(طهارت ثوب) که یقین حدوثی نداشته ایم(بلکه یقین حدوثی به نجاستش داشتیم.)، تعبدی نداریم.
جواب: یقین به ترتب آثار طهارت ماء همان یقین به طهارت ماء است نه لازمه اش تا اشکال مثبتیت لازم بیاید. یکی از آثارش، طهارت ثوب است.