تقریر فقه3 آذر

[سید محسن منافی]

مرحوم تبریزی به این اشکال جواب داده اند: ما ورد في تفسير الآية لا يدلّ على انحصار مدلولها بالأمر بالمعروف و النهي عن المنكر.
فرمایش ایشان از روایات برداشت نمی شود. مانند روایت (حسبک أَنْ تَأْمُرَهُمْ بِمَا تَأْمُرُ بِهِ نَفْسَكَ وَ تَنْهَاهُمْ عَمَّا تَنْهَى عَنْهُ نَفْسَك‏) که حضرت این را کافی دانسته اند، پس مراتب بالاتر مراد از آیه نمی باشد. و مانند روایت(تَأْمُرُهُمْ بِمَا أَمَرَ اللَّهُ وَ تَنْهَاهُمْ عَمَّا نَهَاهُمُ اللَّهُ فَإِنْ أَطَاعُوكَ كُنْتَ قَدْ وَقَيْتَهُمْ وَ إِنْ عَصَوْكَ كُنْتَ قَدْ قَضَيْتَ مَا عَلَيْكَ.)
جوابی که از این مناقشه می توانیم بدهیم این است که مراد از امر و نهی، وادار کردن است نه امر و نهی لسانی که معنای لغوی آن است. ولی برای عدول از اصل حقیقت، دلیل معتبری نداریم.
2- در جایی که حکم روی عناوین مسببه(وقایت از نار) بیاید، نمی توانیم نسبت به سبب اطلاق گیری کنیم.

[سید صالح صالحی]

با عرض سلام
چند نکته:
1. اگر در ضمن چند کلمه کلام مرحوم تبریزی کمی توضیح داده می شد بهتر بود.
2. با این دو روایتی که ذکر کرده اید به چه چیزی جواب می دهید؟ (یعنی خوب بود به جای جمله (این را کافی دانسته اند) می فرمودید: ظهور در این دارد که امر و نهی لسانی کافی است و وجوبی را که از آیه شریفه(قوا) فهمیده می شود، ساقط میکند، و اصلا مراتب بالاتر مراد از آیه شریفه نمی باشد، ولذا تدل علی الانحصار فی سقوط الوجوب)
3. در مناقشه ثانیه، وجه اینکه نمی توان نسبت به سبب اطلاق گیری کرد را نفرمودید.