سید محسن منافی
2018/11/18, 17:13
مرحوم شیخ استصحاب را بر اصول عملیه شرعیه(اگر موضوعش عدم حجت نباشد بلکه عدم علم باشد.) را حاکم می داند. همان گونه که تقدم امارات را بر اصول عملیه شرعیه به حکومت می دانست.
ایشان این گونه می فرماید : در مورد تقدم استصحاب بر روایت (کل شیء مطلق حتی یرد فیه النهی) سه احتمال می آورند:
1- تخصّص: اگر موضوع استصحاب(حدوث علم سابق)-نه حجیتش- بیاید، موضوع برائت(عدم حدوث هیج علمی نسبت به نهی) منتفی است. جواب: مراد از (یرد)، تحقق فعلی نهی است نه حدوث آن.
2- ورود: (نهی) أعم از این است که به عنوان اولی باشد یا عنوان ثانوی. جواب: ظاهر این لفظ، نهی به عنوان اولی است.
3- حکومت.
بعد ایشان فرموده که بعضی ادله ی برائت که ناظر به شبهات موضوعیه هستند، یارای تعارض با استصحاب را ندارد، مانند کل شیء لک حلال حتی تعلم أنه حرام...
مرحوم آخوند به مرحوم شیخ اشکال می کند که حکومت منوط به نظارت است و حال آن که در استصحاب هیچ نظارتی به برائت نمی باشد. بله اگر مانند مرحوم نائینی یکی از اقسام حکومت را حکومت به لسان نفی موضوع بگیریم، در این جا قائل به حکومت می شویم.
ایشان این گونه می فرماید : در مورد تقدم استصحاب بر روایت (کل شیء مطلق حتی یرد فیه النهی) سه احتمال می آورند:
1- تخصّص: اگر موضوع استصحاب(حدوث علم سابق)-نه حجیتش- بیاید، موضوع برائت(عدم حدوث هیج علمی نسبت به نهی) منتفی است. جواب: مراد از (یرد)، تحقق فعلی نهی است نه حدوث آن.
2- ورود: (نهی) أعم از این است که به عنوان اولی باشد یا عنوان ثانوی. جواب: ظاهر این لفظ، نهی به عنوان اولی است.
3- حکومت.
بعد ایشان فرموده که بعضی ادله ی برائت که ناظر به شبهات موضوعیه هستند، یارای تعارض با استصحاب را ندارد، مانند کل شیء لک حلال حتی تعلم أنه حرام...
مرحوم آخوند به مرحوم شیخ اشکال می کند که حکومت منوط به نظارت است و حال آن که در استصحاب هیچ نظارتی به برائت نمی باشد. بله اگر مانند مرحوم نائینی یکی از اقسام حکومت را حکومت به لسان نفی موضوع بگیریم، در این جا قائل به حکومت می شویم.