سید محسن منافی
2018/11/14, 08:17
بر اساس توفیق عرفی، دلیل حجیت استصحاب، دلیل برائت را تخصیص می زند. ولی اگر برعکسش باشد، تخصیص بی وجه یا دوری لازم می آید. خود استصحاب بر خود برائت وارد است. یعنی بعد از این که با لحاظ دلیل حجیت هر دو دلیل، دلیل استصحاب را مقدم می کنیم و موضوع در دلیل برائت را عدم حجت(شک از جمیع جهات) می گیریم، خود استصحاب به سبب تعبد به شارع(حجیت استصحاب توسط شارع) از موضوع برائت حقیقتا خارج است. پس وارد است.
طبق نظر آخوند در انحصار حکومت در ناظریت، در این جا حکومت نمی شود. تخصیص هم که مختص به موارد عموم و خصوص مطلق است در حالی که رابطه ی بین این دو عموم و خصوص من وجه است.
پاورقی:
این گونه لحاظ کردن(یعنی یک بار بین دلیل های حجیت و یکبار بین نفس ادله و اصول) در کلام مرحوم نائینی و خوئی صراحتاً و در کلام مرحوم شیخ به صورت اشاره ای مطرح شده است. رک فوائد4: 721- مصباح الاصول 2: 425 - فرائد الاصول4: 16.
طبق نظر آخوند در انحصار حکومت در ناظریت، در این جا حکومت نمی شود. تخصیص هم که مختص به موارد عموم و خصوص مطلق است در حالی که رابطه ی بین این دو عموم و خصوص من وجه است.
پاورقی:
این گونه لحاظ کردن(یعنی یک بار بین دلیل های حجیت و یکبار بین نفس ادله و اصول) در کلام مرحوم نائینی و خوئی صراحتاً و در کلام مرحوم شیخ به صورت اشاره ای مطرح شده است. رک فوائد4: 721- مصباح الاصول 2: 425 - فرائد الاصول4: 16.