سید محسن منافی
2018/10/15, 08:08
21/7
حال بر فرض که این قسم یا اقسام اخفّ از آن، برای عامّه ی ناس ثابت باشد، نسبت به والدین مشروط به عدم خشونت است. پس نسبت به آنها حق ضرب نداریم. مرحوم کاشف الغطاء فرموده اند: كما يُؤمر المكلّف بفعل الواجبات من الصوم و الصلاة و الطهارة و غيرها و تُرك المعاصي، و تُراد منه، كذلك يُراد منه أن يحمل عياله و أهل بيته على فعلها و تركها بخطابٍ ليّن، ثمّ خشن في غير الوالدين.
آیت الله سیستانی در این فرض اشکال دارند.
دلیل این مطلب: اطلاقات و عمومات مخصوصا(قوا انفسکم و اهلیکم ناراً) شامل والدین هم می‌شود. از آن طرف ادله ای داریم که مطلقا ایذاء دیگران را حرام کرده اند. اما در مورد والدین ادله ی خاصی داریم که باید ببینیم می‌تواند با ادله ی امر به معروف تعارض کند. ما در مورد والدین دو دسته دلیل داریم که مربوط به مقام می‌باشد:
1- نصوصی که یک سلسله امور در رابطه با والدین را حرام کرده است. 2- نصوصی که یک سلسله امور در رابطه با والدین را واجب کرده است. صاحب وسائل بخشی از آن را در کتاب نکاح و در بحار کتاب العشرة مفصل تر آورده است.
در دسته ی اول حداقل بیست عنوان داریم: تأفیف- نهر- ضرب - عقوق (هر کاری که موجب اذیت والدین بشود)- ما یوجب سخط الوالدین- کل ما یکون اشد من التأفیف- رفع الصوت فوق صوتهما- رفع الید فوق أیدیهما- جلو تر از آنها راه رفتن- الجلوس قبله- الاستسباب(کاری کند که به والدینش فحش دهند.)- تسمیتهما باسمهما- النظر الیهما نظر ماقت(خشم آلود)- حد النظر- ما یکون خلاف الأدب- معازّة(معارضه در عزت)- غلطت کلام با مادر- اذیت کردن...
در دسته ی دوم شش عنوان داریم : مصاحبت به معروف- برّ- احسان- شکر- تحصیل الرضا- قول کریم.
حال نصوص را از بحار می‌خوانیم.
حال بر فرض که این قسم یا اقسام اخفّ از آن، برای عامّه ی ناس ثابت باشد، نسبت به والدین مشروط به عدم خشونت است. پس نسبت به آنها حق ضرب نداریم. مرحوم کاشف الغطاء فرموده اند: كما يُؤمر المكلّف بفعل الواجبات من الصوم و الصلاة و الطهارة و غيرها و تُرك المعاصي، و تُراد منه، كذلك يُراد منه أن يحمل عياله و أهل بيته على فعلها و تركها بخطابٍ ليّن، ثمّ خشن في غير الوالدين.
آیت الله سیستانی در این فرض اشکال دارند.
دلیل این مطلب: اطلاقات و عمومات مخصوصا(قوا انفسکم و اهلیکم ناراً) شامل والدین هم می‌شود. از آن طرف ادله ای داریم که مطلقا ایذاء دیگران را حرام کرده اند. اما در مورد والدین ادله ی خاصی داریم که باید ببینیم می‌تواند با ادله ی امر به معروف تعارض کند. ما در مورد والدین دو دسته دلیل داریم که مربوط به مقام می‌باشد:
1- نصوصی که یک سلسله امور در رابطه با والدین را حرام کرده است. 2- نصوصی که یک سلسله امور در رابطه با والدین را واجب کرده است. صاحب وسائل بخشی از آن را در کتاب نکاح و در بحار کتاب العشرة مفصل تر آورده است.
در دسته ی اول حداقل بیست عنوان داریم: تأفیف- نهر- ضرب - عقوق (هر کاری که موجب اذیت والدین بشود)- ما یوجب سخط الوالدین- کل ما یکون اشد من التأفیف- رفع الصوت فوق صوتهما- رفع الید فوق أیدیهما- جلو تر از آنها راه رفتن- الجلوس قبله- الاستسباب(کاری کند که به والدینش فحش دهند.)- تسمیتهما باسمهما- النظر الیهما نظر ماقت(خشم آلود)- حد النظر- ما یکون خلاف الأدب- معازّة(معارضه در عزت)- غلطت کلام با مادر- اذیت کردن...
در دسته ی دوم شش عنوان داریم : مصاحبت به معروف- برّ- احسان- شکر- تحصیل الرضا- قول کریم.
حال نصوص را از بحار می‌خوانیم.