PDA

توجه: این یک نمای بایگانی (آرشیو) است. در این حالت عکس‌ها نمایش داده نمی‌شود. برای مشاهده کامل متون و عکس‌ها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : توفیق عرفی، تقریر خارج اصول استاد قائنی دام ظله (۱۱مهرماه)



سید محسن منافی
2018/10/06, 07:55
11/7
پس با این توضیحی که از کلام آخوند گفتیم، قسم دومی که مرحوم نائینی و اصفهانی و خوئی آورده بودند، رد شد. آخوند می فرماید: شارحیت تنها ملاک حکومت است. اگر چه صغرویا بعض مصادیقی که ایشان از توفیق عرفی می داند(مانند لاضرر)، را از باب حکومت می دانیم.
جمع عرفی هم در جمع موضوعی می آید و هم در جمع حکمی مانند جمع بین امر ظاهر در وجوب و لفظ نص در اباحه که جمعشان به حمل اولی بر استحباب است.
این قرینیتی که در عبارت مرحوم آخوند آمده با قرینیتی که در عبارت مرحوم خوئی و تبریزی آمده، فرق دارد. در عبارت آخوند مراد اظهریت و قوت دلالت است ولی در نظر مرحوم خوئی و تبریزی، منظور همان قرینیت نوعیه ای است که در کلام شهید صدر آمده است .
ضمائم:
لا تعارض أيضا إذا كان أحدهما قرينة على التصرف في الآخر كما في الظاهر مع النص أو الأظهر مثل‏ العام و الخاص و المطلق و المقيد أو مثلهما مما كان أحدهما نصا أو أظهر حيث إن بناء العرف على كون النص أو الأظهر قرينة على التصرف في الآخر. کفایه الاصول:439
بحوث في علم الأصول ؛ ج‏7 ؛ ص173: القرينية معناها: أن تكون هناك إفادتان و دلالتان تكون إحداهما معدة إعداداً عرفياً عاماً لتفسير الدلالة الأخرى و تحويل مفادها إلى مفاد آخر. و الفرق بين الدليل القرينة و الدليل الحاكم أن الدليل الحاكم معد إعداداً شخصياً من قبل المتكلم لتفسير الدليل المحكوم بقرينة نظر المتكلم فيه إلى الدليل المحكوم، و أما في المقام فالإعداد قد لا يكون بجعل شخصي من قبل المتكلم و إنما يكون بجعل عرفي فهو إعداد نوعي لا شخصي، و مقتضى عرفية المتكلم متابعته للعرف في ذلك فيثبت بأصالة المتابعة كون المتكلم قد أعد القرينة لتفسير ذي القرينة غير أن إعداده لذلك منكشف بكاشف نوعي لا بكاشف شخصي كما هو الحال في موارد الحكومة.